Het is een ochtend als zovele. Nog even naar het bos voor de dagelijkse losloopwandeling voor de werkdag zou beginnen. Dat liep even anders. Het is nu zo’n twee maanden geleden dat mijn Ivy zijn poot brak.
Dikke pech voor Ivy
We waren nog maar net begonnen aan onze wandeling toen we twee Greyhounds tegenkwamen. Deze honden komen we wel eens vaker tegen en Ivy, zelf een kruising met een windhond, kan altijd heerlijk met ze rennen. Hard, harder, hardst gaat dat. Zo ook nu. Tot ze het bospaadje afrennen, het hoekje om en ik een verschrikkelijk gegil hoor van Ivy.
Dat geluid vergeet ik voorlopig niet meer. Eigenlijk weet ik meteen dat het mis is, hoewel ik nog even hoop dat hij dramatisch doet (ik ben me een keer rot geschrokken omdat hij op drie poten liep… en wat bleek?…hij had wat modder onder z’n voetzooltje te zitten…).
De vrouw van de Greyhounds is er eerder dan ik. Ivy ligt op de grond te piepen. Rond z’n heup wordt het al snel dik en hij kan zijn poot niet gebruiken. Er zijn wat wondjes en bloed aan z’n poten. Ik denk dat hij is uitgegleden en tegen een fietspaaltje is geknald. We besluiten dat we zo snel mogelijk naar de dierenarts moeten, want dit is mis. Gelukkig geeft de vrouw ons een lift met de auto, aangezien Ivy en ik op de fiets zijn. Er is een dierenkliniek in de buurt die al open is!
Een gecompliceerde fractuur
Aangekomen bij de kliniek moeten we nog even geduld hebben tot de dierenarts er is. Ivy krijgt als eerste pijnstilling en er worden röntgenfoto’s gemaakt. Ik ‘hoop’ op een heup uit de kom. Als ik geroepen word om de foto’s te bekijken, zakt de moed me in de schoenen. Zijn linkerdijbeen (femur) is goed stuk. We mogen blij zijn dat het geen open botbreuk is.
De dierenarts stuurt ons door naar een specialist. Het duurt voor mijn gevoel eindeloos tot we antwoord hebben van Utrecht. Die hebben geen plek, maar er is wel een andere specialistische kliniek waar we gelijk terechtkunnen, een stuk verder weg, maar ik ben al zo blij dat er daar plaats is. Ondertussen slaapt Ivy gelukkig lekker door op de morfine en krijg ik een hartverzakking als ik een assistente tussen neus en lippen hoor zeggen dat ze controleert op shockverschijnselen.
Daar sta je dan in je pyjama met wandelschoenen, haar in de knoop, geen portemonnee op zak, een telefoon die leeg raakt, geen auto en nog niet ontbeten. Gelukkig heb ik geweldige vrienden die ons een lift naar huis geven zodat ik nog snel wat spulletjes kan ophalen en daarna door naar het verwijscentrum.
Bij de orthopeed wordt gevraagd of ik zeker weet dat ‘ie echt niet is aangereden’. Botbreuken bij honden en katten zijn bijna altijd het gevolg van een trauma van buitenaf, zoals een aanrijding. Maar hoewel niemand het heeft zien gebeuren, weet ik het echt zeker: er was geen weg met auto’s of brommers in de buurt. Het was domme pech. Samen met de assistente breng ik hem naar boven waar hij een infuus met o.a. ketamine krijgt. Aan de hand van de röntgenfoto wordt beoordeeld hoe de breuk het beste behandeld kan worden. Soms wordt er voor gips gekozen, maar in ons geval moest er geopereerd worden om met een hele hoop metaal de breuk te zetten. Nog diezelfde middag wordt Ivy geopereerd.
En dan begint voor mij het lange wachten. Eerst even bijkomen in de wachtkamer. En dan komen de tranen en voel ik langzaam het gewicht van de periode die ons te wachten staat. Blijkbaar nog niet genoeg, want wat heb ik de impact onderschat.
Over pijnstillers en alternatieven
Nu denk je misschien dat ik, omdat ik bij De Groene Os werk, tegen synthetische medicijnen ben. Dat is absoluut niet zo. Wij proberen juist de samenwerking op te zoeken met de reguliere geneeskunde.
Het is natuurlijk best heftig om te zien hoe je hond platgespoten wordt. Maar een botbreuk doet pijn en dan wil je gewoon snel die pijn verlichten. Daarna komt de opbouw van de gezondheid weer.
We krijgen hier vaak vragen over. Er zijn tijden en gevallen waarbij je prima met natuurlijke kruiden pijn kunt verlichten en er zijn momenten waarop we in ons handjes mogen knijpen dat we deze reguliere medicijnen tot onze beschikking hebben. Dit laatste was nu het geval.
Na de operatie
Ivy kwam niet fijn uit de narcose. Na lang wachten mocht ik naar hem toe. Als een hond zijn baas te vroeg ziet, kunnen ze zich vaak drukker maken dan wanneer je ze even rustig laat bijkomen. Toch duurde het lang voordat we eindelijk naar huis mochten. Weer een lift terug naar Haarlem geregeld en toen kwam de eerste nacht. Wat een drama.
Ivy kon of wilde niet plassen of poepen en was heel onrustig. Hij voelde zich niet op zijn gemak, was gedesoriënteerd en had mogelijk toch nog pijn, ondanks zware pijnstillers. En hij mocht natuurlijk absoluut niet aan de wonden zitten.
De eerste nachten heb ik naast hem ‘geslapen’ om hem een beetje rustig te houden. Een paar keer per dag droeg ik hem naar de hoek van de straat waar hij z’n behoefte kon doen.
Gelukkig werd hij snel handig op drie poten. We mochten de eerste weken eigenlijk alleen naar de hoek van de straat en weer terug. Wat een verschrikking was dat. Ivy ontplofte zowat. De opluchting was zó groot toen we een paar weken terug eindelijk mochten beginnen met de belasting opbouwen.
Kosten en verzekeringen
Dit soort grapjes zijn duur. Op meerdere momenten heb ik me afgevraagd waarom ik iedere maand een bedrag aan een verzekering betaal. Nu weet ik het. Ik zou iedereen aanraden een gezonde hond te verzekeren.
Tips voor de revalidatie
- Je hond z’n neus en hersenen doen het nog! Ga aan de slag met hersenwerk voor honden.
- Besef dat pijn en gebroken botten helen heel veel energie kosten. Ivy had aan hersenwerk de eerste weken (!) helemaal geen behoefte. Af en toe een botje of iets simpels om te slopen, zoals een wc-rolletje met brokjes erin, was meer dan genoeg.
- Waarschijnlijk heeft je hond benchrust nodig. Maak de bench zo comfortabel mogelijk. Gebruik kussens en dekens en dek de bovenkant en zijkanten af zodat het een fijn holletje wordt. Ik gebruik normaal gesproken geen bench. Het heeft Ivy erg geholpen om iets extra lekkers te eten wat hij alleen in de bench kreeg.
- Dit gaat heel stom klinken: wij zaten ons samen te vervelen. Dus ging ik boeken hardop voorlezen aan Ivy. Ook hebben we samen films over honden gekeken (bij voorkeur tranentrekkers van Disney). Quality time zal ik maar zeggen.
- Overweeg en bespreek fysiotherapie voor je hond.
- Zorg dat je hond niet te dik wordt. Dat is namelijk allemaal gewicht wat extra meegedragen moet worden. Aan de ene kant is er een verhoogde behoefte aan voedingsstoffen zoals goede eiwitten en mineralen, maar door de verminderde beweging is er een lagere behoefte aan calorieën.
Supplementen
Natuurlijk zijn we Ivy aan het ondersteunen met supplementen van De Groene Os. Voedingsstoffen en kruiden kunnen niet à la Harry Potter botten laten teruggroeien, maar ze kunnen wel een rol spelen bij botaanmaak en het behoud van sterke botten.
Ivy keeg vanaf het begin Glucosamine Complex.
Glucosamine Complex bevat een uitgebalanceerde dosering calcium en magnesium. Deze stoffen zijn belangrijk voor gezonde botten.
Nadat de reguliere medicatie niet meer toegediend hoefde te worden, ben ik Ivy ook CBD-olie gaan geven. Eerder kon dit niet, omdat de CBD niet goed samenging met het specifieke medicijn dat hij kreeg.
Hoogte- en dieptepunten voor allebei
Nu gaan we gelukkig de goede kant op. De meest recente röntgenfoto’s laten goede nieuwe botvorming zien en we mogen de belasting langzaam opvoeren. Maar wat is het zwaar om zulke zorgen om je hond te hebben en geen kant op te kunnen!
We hebben er beiden op momenten volledig doorheen gezeten. Ivy heeft momenten gehad waarop hij amper te houden was en ging uitvallen tegen van alles en nog wat. En hoewel ik natuurlijk die frustratie snapte, kon ik hem soms wel achter het behang plakken.
En andere hondenbezitters worden soms je grootste nachtmerrie. Gelukkig woon ik redelijk rustig en heeft bijna iedereen z’n hond goed onder controle, maar ik ben toch wel een keer heel boos geworden toen een drukke hond twee straten overstak om te spelen en de baas niet bepaald aanstalten maakte om me te helpen.
Tegelijk heeft deze periode me ook wat gebracht. Ik heb ontdekt dat ik een fantastisch netwerk van mensen om me heen heb die ons hebben geholpen. Soms met hele praktische zaken en soms met emotionele support. Daar ben ik ongelofelijk dankbaar voor, net als voor deze baan waar het natuurlijk perfect begrepen wordt als je voor je dier moet zorgen.
En Ivy en ik hebben deze periode heel wat afgeknuffeld. Je moet ten slotte focussen op wat je wél kunt.
Deze informatie is uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden en vervangt niet het advies van een dierenarts.
Door de strenge Europese Claimsverordening mogen wij maar zeer beperkt informatie geven over de werking van producten.
Heb je vragen over onze producten of de toepassing ervan? Neem dan contact met ons op. Ons team van natuurgeneeskundig therapeuten en holistisch dierenarts adviseert je graag.
