Mariadistel – Silybum marianum

De naam mariadistel, zowel in het Nederlands, Latijn als Engels (Milk thistle), ontleent zich aan de opvallende witte vlekken op de bladeren. Volgens de overlevering zijn deze vlekken ontstaan door een druppel melk die op de bladeren viel toen Maria Jezus te drinken gaf.

Stikstof

Van een afstandje lijkt mariadistel op iedere andere plant en zelfs een beetje op artisjok!
Mariadistel behoort tot de Asteraceae of composietenfamilie, gekenmerkt door bloemen die compact bijeen zitten in bloemhoofdjes. In deze familie vinden we ook bekende planten zoals de paardenbloem en het madeliefje. Bijzonder is dat mariadistel in staat is stikstof in de bladeren op te slaan, wat in stikstofrijke grond echter tot toxiciteit voor vee kan leiden.
Ook voor therapeutisch gebruik is het dus belangrijk dat het kruid van schone grond afkomstig is.

Invasief

Wat betreft groeiomstandigheden is mariadistel niet bijzonder veeleisend en gedijt hij in diverse omgevingen, van zand tot klei, in zowel droge als vochtige grond, met een voorkeur voor goed doorlatende bodems. Interessant is dat de plant van nature niet in Nederland voorkomt, maar oorspronkelijk afkomstig is uit het Middellandse Zeegebied en delen van Azië. Het invasieve karakter van mariadistel heeft ertoe geleid dat het in onder andere Australië en Nieuw-Zeeland andere plantensoorten verdringt.

Historisch gezien diende mariadistel niet alleen als groente, waarbij verschillende delen van de plant werden gegeten, maar ook als veevoer en koffiesurrogaat. Al vroeg ontdekten geneesheren de medicinale eigenschappen ervan.

Onderzoek

Veel van wat bekend is over de leverbeschermende en regenererende (herstellen van beschadigde cellen en weefsels) eigenschappen van mariadistel, weten we uit onderzoek naar vergiftigingen met paddenstoelen.
De inhoudsstoffen silibinine en silymarine (of derivaten daarvan) worden gebruikt bij vergiftiging door inname van sommige paddenstoelensoorten, waaronder amanieten (met als bekendste voorbeeld de groene knolamaniet).

Mariadistel in de natuurgeneeskunde

In de hedendaagse natuurgeneeskunde is mariadistel bekend vanwege zijn rijkdom aan flavanolignanen, waarvan silymarine de belangrijkste werkzame stof is. Het heeft de opmerkelijke capaciteit om levercellen te herstellen, waardoor het veelvuldig wordt toegepast bij leverproblemen veroorzaakt door factoren zoals alcohol- en medicijngebruik, kunstmatige toevoegingen in geraffineerde voeding en blootstelling aan milieuvervuilende chemicaliën.

De therapeutische toepassingen van mariadistel omvatten behandelingen voor leveraandoeningen, huidziekten als gevolg van leverproblemen, hoog cholesterol en problemen met de spijsvertering.

Toepassingen voor dieren

• Herstel na narcose
• Ondersteuning bij medicijngebruik
• Herstel na ziekte
• Lever- en nierproblemen
• Belasting met zware metalen of andere toxische stoffen

Tinctuur

Van mariadistel wordt meestal het zaad gebruikt en soms een mix van de plant en het zaad. Het zaad, op precies het juiste moment geoogst, bevat de grootste geneeskracht. Om de actieve inhoudsstoffen uit het zaad in een supplement te krijgen, is alcoholextractie de beste methode. Daarom gebruik je Mariadistel het best in een goede kruidentinctuur.

Mariadistel is niet geschikt als standaard supplement; dit kruid is best om te gebruiken als er behoefte is om de lever extra te ondersteunen.

Het is belangrijk om voor gebruik advies in te winnen bij een deskundige, vooral in gevallen van dracht, lactatie, ziekte of medicijngebruik.

Deze informatie is uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden en vervangt niet het advies van een dierenarts.

Door de strenge Europese Claimsverordening mogen wij maar zeer beperkt informatie geven over de werking van producten.

Heb je vragen over onze producten of de toepassing ervan? Neem dan contact met ons op. Ons team van natuurgeneeskundig therapeuten en holistisch dierenarts adviseert je graag.