door Annemarijn Laan, dierosteopaat
Wat een eer om voor De Groene Os over dierosteopathie te mogen schrijven!
Veel mensen hebben weleens over osteopathie gehoord of hebben er al wat ervaring mee voor zichzelf of voor hun dier, maar wat is osteopathie nu eigenlijk?
De uitleg is best een theoretisch verhaal, maar wel de moeite waard om door te lezen. Want als je het principe snapt, geeft je dat een hoop inzicht in het wel of juist niet functioneren van het lichaam van een mens of dier.
Osteopathie; een zachte techniek
Een osteopaat werkt uitsluitend met zijn handen, maakt los wat los moet zitten en herstelt zo met zachte technieken het zelfgenezend vermogen van het lichaam. Hierbij werkt een osteopaat in op de volgende systemen:
- Het pariëtale systeem: het voor ons bekende bewegingsapparaat bestaande uit botten, wervelkolom, spieren, pezen, banden en gewrichten.
- Het viscerale systeem: dit systeem omvat alle organen en de omhullende vliezen binnen het lichaam, denk aan spijsverterteringsorganen, maar bijvoorbeeld ook aan geslachtsorganen.
- Het craniosacrale systeem: dit systeem bevat schedel, hersenvliezen, hersenvocht, het brein en het ruggenmerg met omhullende vliezen en het heiligbeen.
De basisprincipes van een behandeling
De basisprincipes van osteopathie zijn echte doordenkertjes en daarom is het toch wel goed om ze stuk voor stuk te benoemen:
- Biologisch is een lichaam één geheel en alle afzonderlijke systemen beïnvloeden elkaar.
- Alles in het lichaam is beweeglijk; het kan bewegen en moet bewegen.
- Een lichaam heeft een zelfgenezend vermogen. Osteopathie activeert dit.
- Een goede doorbloeding van elk weefsel is een voorwaarde voor normaal functioneren, de zogenaamde ‘arterial rule’.
- De structuur van het weefsel bepaalt de functie en omgekeerd.
Het klinkt als je het zo leest allemaal zo logisch, maar toch wordt hier in onze traditionele manier van het behandelen van klachten weinig of geen rekening mee gehouden en is iedereen op zijn eigen manier geneigd om zich op losse klachten of probleemzones te richten.
Met de genoemde basisprincipes in het achterhoofd behandelt een osteopaat geen specifieke aandoeningen, maar bekijkt het gehele dier. Centraal hierin staan de aansturing door het zenuwstelsel en de doorbloeding omdat dit basisvoorwaarden zijn voor een goed functionerend lichaam.
Zachte stimulering zenuwstelsel
Dieren reageren heel goed op de kleinste prikkeltjes; ze zijn op alle fronten veel sensibeler dan mensen. Omdat de behandeltechnieken die een osteopaat toepast in het algemeen rustig en subtiel zijn, is het hele geschikte methode om dieren mee te behandelen. Veel technieken van de osteopaat zijn er namelijk op gericht om een overprikkeld zenuwstelsel te dempen om zo ontspanning en herstel te bevorderen. Bij dieren kunnen de wat steviger technieken een totaal tegengesteld effect op het zenuwstelsel hebben en daardoor een vecht-, vlucht- of bevriesreactie opwekken en dat is uiteraard niet de doelstelling van een behandeling.
Kijken naar het grote geheel
Er zijn zo veel factoren in het leven van een dier die de balans verstoren, hoe goed we het ook allemaal bedoelen: niet geheel bij het dier passende huisvesting of voeding; en dan hebben we het nog niet eens over het feit dat wij met sommige dieren willen presteren in de sport en in het geval van het paard er ook nog eens op willen gaan zitten. Bijna ieder dier kan dus wel wat hulp gebruiken om in balans te blijven waardoor het lekker in zijn vel blijft zitten.
Osteopathie is bij uitstek een holistische behandelmethode, juist omdat het hele lichaam wordt bekeken en waar nodig behandeld. Maar daarnaast zijn ook factoren zoals voeding, huisvesting, training en de juiste (natuur)geneeskundige ondersteuning van groot belang om te belichten als je een dier in zijn totaliteit wilt optimaliseren. Dit zijn dus ook zeker zaken waar een osteopaat aandacht aan zal besteden. Juist als alle puzzelstukjes tegelijk op de juiste plek vallen bereik je pas echt een goed resultaat!
Voorbeeld
Bij een dier met spijsverteringsproblemen kan de osteopaat ervoor zorgen dat het spijsverteringssysteem goed kan bewegen en goed doorbloed en aangestuurd wordt. Het wordt pas echt een totaalaanpak als het dier vervolgens de juiste voeding krijgt en er ook gekeken wordt of het spijsverteringssysteem van dit dier wel in de juiste conditie is om deze goede voeding op te kunnen nemen. Dan kun je denken aan producten om de maag- en leverfunctie te ondersteunen, de darmflora te optimaliseren en de darmwand te herstellen.
Juist het werken in een goed netwerk van experts maakt dat ieders bijdrage naar een hoger plan getild wordt met als gezamenlijk doel om een dier weer optimaal in zijn kracht te kunnen laten staan!
Geschoolde professionals
Dierosteopathie is helaas nog geen beschermd beroep, wat inhoudt dat iedereen zich dierosteopaat kan noemen. Voor diereigenaars is het belangrijk dat zij er zeker van moeten zijn dat zij de hulp van een goed geschoolde osteopaat inroepen. Daarom bestaat sinds enige tijd de Nederlandse Vereniging voor Dierosteopathie waarbij alleen dierosteopaten zich aan kunnen sluiten die een meerjarige opleiding dierosteopathie en een relevante (para)medische vooropleiding hebben afgerond op minimaal HBO-niveau. Een goed opgeleide dierosteopaat weet namelijk ook heel goed wanneer er juist NIET behandeld kan worden, maar eerst doorverwezen of terugverwezen moet worden naar een dierenarts of specialist. Op www.nvdierosteopathie.nl kun je kijken voor een aangesloten dierosteopaat bij jou in de buurt.
Voor meer informatie over Annemarijn Laan Dierosteopathie: www.annemarijnlaan.nl
