Problemen met de anaalklieren komen bij honden vaak voor. Meestal gaat het om overvolle of geïrriteerde anaalklieren, weliswaar vervelend, maar (nog) geen man overboord.
Er kan echter ook een full blown ontsteking of anaalklierabces ontstaan, zoals ik de afgelopen weken meemaakte met mijn hond Ivy. In dit blog deel ik onze behandeling, herstel en ervaringen.
Plotseling anaalklierabces
Waar ik echt van stond te kijken was hoe plotseling het op is komen zetten. ’s Avonds merkte ik dat hij een langer rondje wilde lopen en moest poepen (normaal poept hij alleen ’s ochtends en ’s middags). De volgende ochtend had ik een futloze hond en merkte ik bij het uitlaten dat hij erge pijn had bij het ontlasten en ontdekte ik het abces onder z’n staart. Ik schrok me rot! Hij wilde niet meer lopen, dus rustig aan naar huis gegaan en daar bleek hij ook koorts en geen eetlust te hebben.
Dus hop naar de dierenarts!
Waar ik ook nog steeds verbaasd over ben is dat hij werkelijk waar nog nooit problemen heeft gehad met anaalklieren of ontlasting: nooit sleetje rijden, nooit gemerkt dat de klieren te vol of geïrriteerd waren. Als een ware straathond kan hij de meest idiote dingen eten en heeft nog steeds perfecte ontlasting. Ik heb me gek gedacht of ik signalen heb gemist of iets over het hoofd heb gezien. Ik wil zo graag de oorzaak achterhalen zodat ik herhaling kan voorkomen! Maar helaas, ik weet het niet.
Een zieke hond
In de loop van de middag kon ik bij de dierenarts terecht. Inmiddels was wel duidelijk dat Ivy zich echt erg beroerd voelde. Vlak voor we naar de praktijk gingen, had ik hem nog klein stukje mee uit genomen, om te plassen en indien nodig te poepen. Op straat barste plots het abces open, ook dat was best even schrikken.
Daarna nam de koorts gelukkig wel snel af.
Ivy is superbraaf en stoer bij de dierenarts, ondanks dat hij toch wel wat nare dingen heeft meegemaakt. Maar dit onderzoek vond hij echt heel stom, hij had zoveel pijn, dat hij zich met hand en tand verzette tegen onderzoek.
Gelukkig was de diagnose vrij duidelijk en konden we ons richten op een plan van aanpak.
We kregen een flinke kuur antibiotica en Metacam mee naar huis en een vervolgafspraak voor over 2 weken.
De eerste dagen
Ik vond het best spannend dat het niet was gelukt het abces leeg te krijgen of te spoelen. Ivy hield het zelf al goed schoon, maar ik wilde zo graag iets DOEN.
Groene leempasta is bijvoorbeeld perfect voor dit soort plekken, maar Ivy was erg duidelijk: ik mocht niet bij z’n billen in de buurt komen. Ik hoefde er maar naar te wijzen en hij wilde al weg.
Sowieso was de eerste week echt heel duidelijk dat hij zich echt heel naar voelde: hij was moe en sloom, had nergens zin (de eetlust was gelukkig na de eerste dag weer terug), had pijn en was erg zielig.
Hij mocht het tempo aangeven, ik nam hem braaf 4x per dag mee naar buiten, maar verder dan een blokje om kwamen we niet.
De medicijnen gaven we trouw, in combinatie met ontstekingsremmende en weerstand bevorderende kruiden en multivitaminen.
Het keerpunt
Na een week stopte de Metacam (ontstekingsremmend en pijnstillend). Op dezelfde dag hadden we een afspraak waar ik erg naar uitkeek: mijn collega Ingrid zou Ivy een healing gaan geven. Ik wist eigenlijk niet zo goed wat te verwachten en ben van mezelf vrij kritisch aangelegd. Maar het was erg bijzonder en heeft hem zeker geholpen.
Ingrid maakt eerst contact met het dier, waarbij ze al allerlei informatie over de emotionele en fysieke staat van het dier doorkrijgt. In het geval van Ivy dat hij nog steeds erg veel pijn had en ook een beetje in de zieligheid bleef ‘hangen’.
Ingrid is opgeleid als Healing Touch for Animals Practioner en past daarbij verschillende technieken toe, waaronder waar onder energy cleansing en het helpen balanceren van de verschillende chakra-systemen.
Tijdens de healing merkte ik aan Ivy dat hij weliswaar ontspannen was, maar wel bewust wakker bleef, hij was erbij. Zodra ze klaar was, viel hij als een blok in slaap.
Na afloop krijg je een mooi verslag en terugkoppeling. Ik vond erg om te horen hoe rot Ivy zich voelde, hoewel ik dat natuurlijk ook wel zag. Het eerste en tweede chakra waren (logischerwijs) geblokkeerd en deze heeft ze weer in balans gebracht. Ingrid heeft hem veel helende energie gestuurd en warempel zag ik hem na de behandeling steeds meer opknappen. Maar vooral zag ik een groot verschil in gedrag: precies op die dag kreeg hij steeds meer energie en pit terug. Ja, hij had nog last, maar speelde weer en was duidelijk een stuk blijer.
Het waren warme dagen, dus een grote opgave om hem uit het vieze sloot water te houden. Bij de strandjes gingen we wel lekker pootje baden.
Nacontrole
Nog een week verder hadden we nacontrole bij de dierenarts. Het gebied rond zijn anus was nog erg gevoelig, maar beter te onderzoeken. De anaalklieren waren mooi leeg en de wond van het abces goed genezen.
Wel was hij 1 kilo in 2 weken aangekomen, ik vrees dat ik hem teveel heb verwend en tegelijk heeft hij natuurlijk veel minder bewogen dan normaal.
Om het te vieren zijn we gaan zwemmen in de plas vlakbij de dierenarts!
Wel heeft hij nog last van wisselende ontlasting, ik denk door de logische bijwerkingen van de medicatie: zowel antibiotica als Metacam hebben een verstorend effect op de darmflora.
Dus nu krijgt hij nog een steuntje in de rug om de darmen te helpen herstellen met probiotica, extra psylliumvezels en vanzelfsprekend goed voer. Ook de kruiden en de multi geven we nog even door.
Ivy staat al sinds hij bij mij woont (ruim 8 jaar) op versvleesvoeding. Mogelijk heeft hij ook door het ouder worden toch behoefte aan wat meer vezels. Dit ga ik in de voeding aanpassen, bijvoorbeeld door psylliumvezels te geven, een aantal maal per week groente bij te voeren, of te zorgen voor meer ‘hele’ delen van prooidieren.
Preventie
Voor mij is dit verhaal een mooie ervaring over hoe reguliere diergeneeskunde, natuurgeneeskunde en energetisch werk kunnen samengaan en elkaar kunnen ondersteunen om zo een dier optimaal te helpen. Daarom wilde ik dit graag met jullie delen.
Ivy is voor een groot deel hersteld, hoewel het nog een erg gevoelig gebied is: hij snauwt naar andere honden als ze te lomp doen bij z’n achterkantje, bijvoorbeeld tijdens het spelen. Ook zijn darmstelsel is niet meer helemaal wat het geweest was, dus dit zijn we nog aan het ondersteunen.
Herhaling wil ik natuurlijk graag voorkomen. Wat dat wel lastig maakt, is dat ik ook nu van te voren geen waarschuwingssignalen heb gezien. Ik weet wel dat ik hem de komende tijd bij het poepen en daarbuiten met haviksogen in de gaten houd!
Deze informatie is uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden en vervangt niet het advies van een dierenarts.
Door de strenge Europese Claimsverordening mogen wij maar zeer beperkt informatie geven over de werking van producten.
Heb je vragen over onze producten of de toepassing ervan? Neem dan contact met ons op. Ons team van natuurgeneeskundig therapeuten en holistisch dierenarts adviseert je graag.
