Antibioticaresistentie is wereldwijd een groot probleem. De World Health Organisation noemt het zelfs de grootste bedreiging in de gezondheidszorg.
Bacteriën die niet meer reageren op antibiotica komen niet alleen voor bij mensen en dieren, maar ook in voedsel en in het milieu. De diergeneeskunde heeft een belangrijke rol in het terugdringen van antibioticaresistentie. Als we ook in de toekomst antibiotica willen blijven gebruiken, moet er iets veranderen. En dat willen we, want antibiotica heeft al vele levens gered. Wij zien hier dan ook een grote rol weggelegd voor de natuurlijke diergezondheidszorg in samenwerking met de eigenaar en verantwoord antibioticagebruik door de dierenarts.
Ongevoelige bacteriën
Bij antibioticaresistentie zijn bacteriën ongevoelig voor antibiotica geworden. Het middel werkt dan niet meer en de behandeling tegen een ogenschijnlijk simpele aandoening is opeens een stuk ingewikkelder geworden.
Bacteriën kunnen ook resistent worden tegen meerdere soorten antibiotica, dit wordt multiresistent genoemd. Beruchte multiresistente bacteriën zijn bijvoorbeeld ESBL en MRSA.
Hoe ontstaat antibioticaresistentie?
Resistentie tegen antibiotica ontstaat als er te vaak antibiotica wordt gebruikt terwijl dat eigenlijk niet nodig is. Op een gegeven moment ‘wennen’ de bacteriën aan de stof en zijn ze resistent geworden. Het gaat er niet alleen om dat jouw dier niet onnodig met antibiotica wordt behandeld, maar ook dat globaal dit middel niet onnodig wordt ingezet. Als wereldwijd te veel en te vaak antibiotica worden voorgeschreven, zal die bacteriestam resistent worden, waardoor steeds meer problemen optreden.
Wereldwijd is er een toename in het aantal bacteriën wat resistent aan het worden is. Met name de veehouderij staat onder grote druk het antibiotica gebruik terug te dringen. Waar vroeger bijna standaard antibiotica werden gebruikt, neemt nu het gebruik af.
Een stap in de goede richting! Er zal echter nog meer gedaan moeten worden.
Gevaren van resistentie
Als een bacterie niet meer behandeld kan worden met dat ene antibioticum, is er vaak nog een andere keus. Maar als een bacterie eenmaal resistent wordt tegen alle beschikbare antibiotica , kan een infectie met deze bacterie niet meer via de reguliere weg behandeld worden. Het gevaar hiervan is dat simpele klachten zoals een blaasontsteking of routine-operaties opeens levensbedreigend worden.
Alle verantwoordelijkheid bij de dierenarts?
Wij horen vaak van diereneigenaren dat ze bij sommige klachten niet meteen naar de dierenarts willen ‘want die schrijft meteen antibiotica voor’. Het is inderdaad zo dat veel aandoeningen niet meteen om antibiotica vragen. Soms is het simpelweg niet de meest logische keus, behandelt het slechts een secundaire infectie of er zijn natuurlijke alternatieven. Een paar voorbeelden:
- Niesziekte
- Verkoudheid en bronchitis
- Blaasontsteking
- Diarree
- Ontstekingen op de huid
- Ondersteunend na trekken van tanden
- Tandvleesontsteking
- Eenvoudige operaties
Als je het idee hebt dat je dierenarts te snel antibiotica voorschrijft, geef dit dan aan! Als eigenaar heb je ook een stem. En als je eigenlijk niet zo tevreden bent over je dierenartspraktijk, zoek dan een andere.
Toch is het niet eerlijk alle blaam voor het onnodig voorschrijven van antibiotica bij dierenartsen neer te leggen. Wij komen met een ziek dier bij ze binnen en willen graag nú een wonderpil die snel werkt.
Samenwerking tussen dierenarts en therapeut
In de veehouderij zie je al veel aandacht voor natuurlijke alternatieven of aanvullingen. Dit heeft verschillende redenen en antibioticaresistentie is er een van.
Een verbeterde samenwerking tussen de reguliere diergeneeskunde en complementair (aanvullend) werkende dierenartsen en therapeuten zou een stap in de goede richting zijn.
Over en weer kunnen we van elkaar leren en kruiden kunnen een belangrijke bijdrage leveren om antibiotica minder noodzakelijk te maken.
Wat kun je zelf doen?
Antibioticaresistentie is een wereldwijd probleem voor mens en voor dier. De oplossing voor het probleem kan dan ook niet bij één groep worden neergelegd.
Gelukkig zijn er ook genoeg dingen waar je zelf invloed op hebt:
- Houd je dier gezond zodat infecties minder vaak voorkomen.
- Gebruik geen medicijnresten van eerder of van een ander dier. Als er antibiotica is voorgeschreven, maak de kuur dan netjes af.
- Gebruik algemene hygiëne regels. De meeste bacteriën worden met de handen verspreid! Was je handen nadat je met de honden bent uitgeweest, de kattenbak hebt verschoond, na toiletbezoek, voor het koken etc.
- Als je per se vlees wilt eten: koop biologisch vlees om bewuste boeren te ondersteunen. Verhit vlees grondig en gebruik je gezonde verstand in de keuken.
- Was groente onder stromend water.
- Zorg dat honden geen poep kunnen eten.
Versvleesvoeding en resistente bacteriën
Er wordt nog weleens met de vinger naar rauw versvleesvoeding gewezen als het gaat om risico op besmetting van bacteriën op mensen. Er is hier al veel over gezegd, maar ondanks alle voordelen van versvleesvoeding is er een risico. Er zijn geen harde cijfers, maar ook hier geldt het advies om je gezonde verstand te gebruiken:
- Zorg voor een goede kwaliteit vlees.
- Laat je dier niet aan je gezicht of wondjes likken
- Voorkom kruisbesmetting: gebruik apart bestek en snijplanken om het eten van je dier klaar te maken.
- Was de voerbak met heet water en zeep.
Deze informatie is uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden en vervangt niet het advies van een dierenarts.
Door de strenge Europese Claimsverordening mogen wij maar zeer beperkt informatie geven over de werking van producten.
Heb je vragen over onze producten of de toepassing ervan? Neem dan contact met ons op. Ons team van natuurgeneeskundig therapeuten en holistisch dierenarts adviseert je graag.
