• Door: Melody Eveleens

Hoe herken je hoefbevangenheid?

Hoefbevangenheid bij paarden is een ernstige aandoening en gaat vaak gepaard met veel pijn. De aandoening moet direct worden behandeld en vooral niet worden onderschat.

Hoefbevangenheid komt in twee vormen voor:

Acute hoefbevangenheid

Dit is het vroege stadium van de ziekte. Het dier voelt zich niet goed, is kreupel, maar er is nog geen grote schade in de hoef. Als de behandeling snel wordt opgestart, is de kans op herstel gunstig.

Chronische hoefbevangenheid

Hier is sprake van als het hoefbeen begint te kantelen binnenin de hoef. Dit kan leiden tot permanente schade. Er is hier minder sprake van een spoedgeval, omdat de schade al aangericht is. Toch is ook hier de dierenarts dringend noodzakelijk omdat dit proces enorm pijnlijk is.

Hoefbevangenheid herkennen

In ernstige gevallen kunnen paarden niet meer bewegen door de pijn. Ze ademen zwaar, zweten en leunen naar achteren (op de hiel van de hoef) in een poging om meer gewicht van hun voeten te halen. In zeer ernstige gevallen kunnen de paarden gaan liggen. Er bestaat dan de kans dat de verschijnselen worden verward met koliek.

Het moge duidelijk zijn: dit is een ernstige aandoening waarbij in een zo vroeg mogelijk stadium contact opgenomen moet worden met de dierenarts. Is het kwaad al geschied, dan is in deze fase de dierenarts nodig om het dier te behandelen tegen de pijn.

In mildere gevallen kunnen de symptomen zijn:

• Hoeven voelen warm aan en druk op de zool is pijnlijk.
• De typische stand: de neiging om de benen naar voren te strekken en naar achteren te leunen om de druk op het hoefbeen te verminderen.
• Constant het gewicht van been naar been verplaatsten. Alsof ze zoeken naar de minst pijnlijke manier van staan.
• Door de pijnprikkel kan de hartslag en ademfrequentie omhoog gaan.
• De hartslag is in de kootholte duidelijk kloppend te voelen.

Deze Fjord vertoont een typische stand van een hoefbevangen paard. Hij leunt zoveel mogelijk achterover om de voorkant van vooral de voorhoeven te ontlasten. (CC BY-SA 3.0 NL)

Milde gevallen van hoefbevangenheid kunnen verward worden met andere oorzaken van kreupelheid. Sommige van deze andere oorzaken kunnen op den duur wel een aanleiding zijn om hoefbevangenheid te ontwikkelen! Denk hierbij aan steeds te kort bekappen.

Andere veroorzakers van kreupelheid die verward kunnen worden met hoefbevangenheid zijn:

• Het ‘afvoelen’ van de grond. Dit zie je vooral bij ruwe, grove ondergrond. Het paard is bij periodes kreupel.
• Gevoelig of kreupel lopen nadat de hoefsmid is geweest.
• Afwijkingen in de hoefvorm. Een signaal hiervoor zijn ringen in de hoef die breder zijn bij de hiel dan bij de toon. Platvoeten, een verdikte witte lijn kunnen ook voorkomen en voor gevoelige voeten zorgen. De witte lijn is te zien als je de hoef optilt. Dit is een dunne, witte, poreuze lijn bij de draagrand van de hoef.
• Terugkerende hoefzweren vanwege slechte hoornkwaliteit. Hoefzweren kunnen ook warme voeten en gevoelige hoeven veroorzaken.
• Zichtbare rode beschadigingen/kneuzingen in het hoorn. Dit is vooral goed te zien als de hoefsmid aan het bekappen is.

Als je hoefbevangenheid vermoedt

Als allereerste: neem contact op met je dierenarts! Bij ernstige gevallen moet de behandeling, onder andere met pijnstillers, direct worden gestart. Andere mogelijkheden van behandeling zijn bijvoorbeeld speciaal beslag, bloeddrukmedicatie en het behandelen van eventuele onderliggende oorzaken die de hoefbevangenheid veroorzaken. Mildere gevallen hebben een andere behandeling nodig en vereisen een goede samenwerking van de behandelend dierenarts, therapeut en hoefsmid.

Als het vermoeden van hoefbevangenheid bestaat, mag het paard absoluut niet gedwongen worden tot lopen of bewegen tot er meer duidelijkheid bestaat.

Het is ook belangrijk om een paard direct van het gras af te halen. Dit kan in tegenspraak zijn met bovenstaande. Probeer het paard in een lage trailer te laden en verplaats het dier naar een stal met een zeer royale laag zaagsel. Zorg dat er ruimte en gelegenheid (rustige omgeving)  is voor het paard om te gaan liggen.

Eerder schreven we over waarom boxrust niet altijd een goed idee is. Ernstige hoefbevangenheid is zo’n geval waar boxrust wél nodig is. Qua voeding moet de hoeveelheid suiker ernstig worden teruggebracht. Naast behandeling door de dierenarts en hoefsmid kunnen kruiden en voedingsstoffen ondersteunend worden ingezet om de gevoeligheid voor hoefbevangenheid te verminderen. Neem contact met ons op voor een persoonlijk advies.

Deze informatie is uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden en vervangt niet het advies van een dierenarts.

Door de strenge Europese Claimsverordening mogen wij maar zeer beperkt informatie geven over de werking van producten.
Heb je vragen over onze producten of de toepassing ervan? Neem dan contact met ons op. Ons team van natuurgeneeskundig therapeuten en holistisch dierenarts adviseert je graag.